تعامل انسان و ربات
تعامل انسان و ربات
با افزایش روزافزون اتوماسیون، سؤال‌های بسیاری درباره‌ی آینده‌ی کاری نیروی انسانی به وجود آمده است؛ اما علاوه بر سؤالات مطرح‌شده، باید چگونگی تعامل انسان و ربات را نیز مورد بررسی قرار داد.
با بهبود توانایی ربات‌ها در انجام وظایف مختلف، نحوه‌ی تعامل آن‌ها با انسان‌ها در فعالیت‌های مشترک و به‌عنوان همکار اهمیت بالایی پیدا می‌کند. در این مسیر استفاده از زبان طبیعی انسان‌ها برای تعامل با آن‌ها، نقش مهمی دارد؛ اما زبان تنها یکی از راه‌های برقراری ارتباط است.
تعامل انسان و ربات
امروزه ما ربات‌ها را به‌عنوان کارگران مناسبی برای انجام وظایفی همچون جابجایی بارهای سنگین و وظایفی که به توان بالای فیزیکی نیاز دارند، می‌شناسیم. پیشرفت‌های بیشتر در جهت تعامل بهتر ربات‌ها و انسان‌ها موجب می‌شود تا از آن‌ها در کاربری‌های بیشتری استفاده شود؛ خدمات مشتریان از جمله موقعیت‌هایی است که مسئولیت‌های محدودی دارد و جایگاه مناسبی برای آن دسته از ربات‌هایی به شمار می‌رود که قادر به گفت‌وگوی طبیعی و خلاقانه هستند.
ربات مستخدمی با نام ماریو در بلژیک به‌صورت آزمایشی به انجام وظیفه مشغول است؛ ماریو کلیدهای اتاق را تحویل می‌دهد و با باز کردن دستان خود، با مهمان‌ها تعامل می‌کند. در پروژه‌ی دیگری با نام RAVE ، رباتی در حال ساخت است که بدون وارد کردن اطلاعات اولیه از سوی انسان، به کودکان آموزش می‌دهد و در هر بار در حدود ۶ دقیقه توجه آن‌ها را به خود جلب می‌کند.
ربات‌ها در وظایف خاص به خاطر ابعاد غیر انسانی خود توانایی‌های بهتری دارند؛ زیرا خستگی‌ناپذیر هستند و از انجام دادن کارهای نامناسب، ابراز ناراحتی نمی‌کنند. ربات‌ها با وجود اینکه مجموعه‌ی متنوعی از نقش‌ها را ایفا می‌کنند، به یادگیری برخی از مهارت‌های انسانی نیاز دارند؛ برقراری ارتباط با انسان‌ها نیاز اساسی تمام مشاغل است؛ خصوصیتی که در ربات‌ها به‌صورت طبیعی وجود ندارد و باید به آن‌ها آموزش داده شود.
